Yeşil Ulusal Ürün: Gayri Safi Milli Ürüne Bir Alternatif mi?

Gayri Safi Milli Hasıla Nedir?

Ekonomideki milli gelir ve çıktı birkaç şekilde ölçülebilir. Ölçümler bir ülkenin toplam ekonomik faaliyetlerini tahmin etmek için kullanılır. Ortak ölçümler gayri safi yurtiçi hasıla (GSYİH), gayri safi milli hasıla (GSMH) ve net milli geliri (NNI) içerir. Bu ölçümler bir ülkenin ürettiği ürün ve hizmetlerin miktarına odaklanır. GSMH, bir ülkenin veya bölgenin her yıl vatandaşların emeği ve mülkiyeti tarafından üretilen toplam ürün ve hizmetlerdir. GSMH GSYİH'nın toplamıdır ve yabancı yatırımcıların yurt içinde yerleşik olarak elde ettikleri gelirden daha az olan yabancı yatırımlardan elde edilen gelir. Ancak, GSMH çevre ve kaynakların tükenmesinin etkilerini hesaba kattığı için eleştiriyle karşı karşıya kaldı. Yeşil ulusal ürün olarak bilinen bu ihmalleri dikkate alan yeni bir yaklaşım icat edilmiştir.

Gayri Safi Milli Hasıla Eleştirisi

GSMH'nın refahı ölçme konusundaki geçerliliği ekonomistler, çevreciler ve diğer uzman kuruluşlar tarafından sorgulanmıştır. Ulusal ekonominin bir ölçüsü olarak GSMH, kaynak odaklı bir dünyada uzun vadeli ekonomik refahın eksik bir ölçüsü olarak kabul edilir. GSMH, bilançonun yanlış tarafında bulunan çevreyi, çevre kirliliğinin ve temizliğin aynı oranda yapılmaları durumunda ekonomi için sağlıklı olduğunu öne süren bir çevre içermektedir. GSMH aynı zamanda bir ülkenin aynı yerde kalmasına izin veren harcamaları da gerçekleştirir ve ilerlemekte olup olmadığı hakkında hiçbir ipucu vermez. Bu nedenle, çevresel bozulmayı ve kaynakların tükenmesini göz önünde bulundurma ihtiyacı, geleneksel GSMH'den çevresel etkileri hesaba katan ulusal ürünün daha etkili bir değerlendirmesine geçiş ihtiyacını gerektirmektedir.

Yeşil Ulusal Ürüne Genel Bakış

Yeşil Ulusal Ürün, ihmal edilen çevresel bozulmayı ve kaynak tükenmesini, gayri safi milli hasıla hesaplamasında tahsis etmeyi amaçlamaktadır. Yeşil ulusal ürün, üretim sürecinde yer alan faaliyetlerin ekonomiye ve refaha yarar sağlayıp sağlamadığını gösterir. Birçok yeşil hareket için odak noktası olan sosyal ve ekonomik faktörlerin etrafında döner. Yeşil ulusal ürün, geleneksel GSMH'den farklıdır çünkü hem sürdürülebilirliği hem de gezegenin ve sakinlerinin refahını ele almaktadır. Bu nedenle, yeşil muhasebenin yönü dünyada son yıllarda büyük dikkat çekmiştir.

Yeşil Ulusal Ürünün Gelişimi

Bilim adamları ve ekonomistler uzun süredir ekonominin genişlemesinin kaçınılmaz olarak doğal kaynakların tükenme oranlarının artmasıyla sınırlı olduğunu gözlemlediler. Bu gözlem, GSMH'nın büyümenin ölçüsü olarak sorgulanmasına yol açtı. 1973 yılında William D Nordhaus ve James Tobin tarafından Ekonomik Refah Ölçümü (MEW) 'nin icadı, stoklarını tüketen ülkelerin milli gelir tarafından önerildiği kadar iyi olmadığını belirtti. Ancak, MEW aynı zamanda doğal kaynakların tükenmesini de kapsayamadı. 1989'da, John ve Clifford Cobb, doğal olarak sürdürülemez maliyetleri dikkate alarak kusurlu GSMH'nın yerini almak için Sürdürülebilir Ekonomik Refah Endeksi'ni (ISEW) yarattı. 1995 yılında, gerçek ilerleme göstergesi (GPI), Yeniden Tanımlanan İlerleme tarafından GSMH'ye bir alternatif olarak oluşturulmuştur. GPI, politika yapıcıların vatandaşların refahını ekonomik ve sosyal olarak ölçmelerine izin verdi. GPI, çevresel bozulma, gelir dağılımı, ev işleri ve bir tüketicinin kullanım ömründeki ayarlamaları ölçebilir. ABD'de, Ekonomik Analiz Bürosu (BEA) 1992'de yeşil muhasebe oluşturmak için çalışmalara başladı. BEA, kömür gibi malları ölçerek başladı ve ilk yayınını 1994 yılında yaptı. Ancak, çalışmaları 1995 yılında Kongre tarafından askıya alındı. Dış değerlendirmeden bulduğu incelemeyi elde edebileceğini