Togo Kültürü
Togo, yaklaşık 8.166.449 kişilik bir nüfusa ev sahipliği yapan Batı Afrika ülkesidir. Ülke, etnik çeşitliliğini yansıtan zengin bir kültüre sahiptir.
Etnisite, Dil ve Din
Togo, Afrika'daki en küçük ülkelerden biri olmasına rağmen (57.000 kilometrekare), farklı etnik gruplara ev sahipliği yapıyor. Ewe, Mina ve Kabre'nin en büyük olduğu ülkede yaklaşık 37 kabile yaşamaktadır. Fransızca Togo'nun resmi dilidir. Kabye ve Dagomba, Togo'nun kuzeyinde konuşulan iki ana Afrika dili, Ewe ve Mina ise ülkenin güneyinde konuşulur. Togo nüfusunun yarısından fazlası yerli Afrika dinlerini uyguluyor. Hıristiyanlık ve İslam, Togo'nun nüfusunun sırasıyla% 29'u ve% 20'si tarafından uygulanmaktadır.
Mutfak
Togo mutfağı Fransız, Alman ve Batı Afrika mutfaklarından etkilenmiştir. Togolese mutfağının başlıca gıdaları darı, mısır, muz, fasulye, pirinç, manyok, patates ve daha fazlası. Mısır, Togolu tarafından yaygın olarak tüketilir. Balık, Togolese diyetindeki birincil protein kaynağıdır. Bushmeat avı nadir değildir. Togolu mutfağında farklı çeşitlerde ekmek, sos ve acı biber de kullanılıyor. Ülkedeki insanlar genellikle evde yemek yemeyi tercih ederler. Bununla birlikte, omlet, mısır koçanı, yer fıstığı, broşür vb. Satan yol kenarındaki yiyecek tezgahları da popülerdir. Yaygın Togolu yemeklerinden bazıları Koklo meme (biber sosu ile tatlandırılmış ızgara tavuk), fufu (soslarla servis edilen soyulmuş ve haşlanmış patatesler) ve kokonte (bir manyok pâtesi). Kırmızı şarap, beyaz şarap ve Amerikan tarzı bira, Togo'da tüketilen popüler alkollü içkilerdir.
Edebiyat ve Sanat
Togo, halk hikayeleri, efsaneler, kahramanlık destanları, tarihi yazılar, savaş şiirleri, masallar, ritüelist tezahüratlar ve daha fazlasını içeren zengin bir sözlü edebiyat mirasına sahiptir. Avrupalıların gelmesinden önce ülkedeki yazılı edebiyat neredeyse yoktu. Togo’dan gelen ilk edebi metinler, 1950’lerin başlarından kalma. David Ananou'nun Le Fils du fétiche'si genellikle Togo'nun ilk romanlarından biri olarak kabul edilir.
Togo'da çok çeşitli el sanatları üretiliyor. Kpalimé, dokuma, ahşap heykel, batik, resim, seramik, hasır, seramik, dekore edilmiş calabashes gibi el sanatları için ülkenin merkezidir. Kasaba, yerli ve yabancı alıcılara Togolu sanat ve el işi satan 36 atölye ve perakende satış noktasını barındırır.
Performans Sanatları
Togolu, yerli müzik ve dans konusundaki zengin mirasıyla gurur duyuyor. Her etnik grubun, genellikle insanların dini ve sosyal yaşamının ayrılmaz bir parçası olan kendi müzik ve dans tarzı vardır. Ülkenin müzik sahnesinde, çok çeşitli vurmalı çalgılı dans müziği var. Yeke Yeke festivali gibi özel günleri ve festivalleri kutlamak için ülke genelinde yaygın olarak davul kullanılıyor. Togolu danslarından bazıları, avcıların dansı eyaletleri, tchebe (uzun bacaklı dans), savaş dansları (atsina ve kpehouhuon) vs.
Togo'da Spor -
Çoğu Afrika ülkesinde olduğu gibi, futbol da Togo'da oynanan en popüler spordur. Oyun, Togo'nun şehir ve köylerinde profesyonel ve gayri resmi olarak oynanıyor. Ülke ayrıca futbolda bazı uluslararası başarılar elde etti. Boks Togo'da bir başka popüler spordur. Ülke, 1990'ların en iyi boksörlerinden Zafrou Balloqou'yu üretti. Togo ayrıca uluslararası tenis ve Afrika geleneksel güreş yarışmalarına katıldı. Erkekler ülkedeki spor sahnesine hükmediyorlar, ancak Togolu kadınları sporda yer almaya teşvik etmek için girişimlerde bulunuldu. Togolu Olimpiyat Komitesi, 1963'te Uluslararası Olimpiyat Komitesi tarafından tanındı. Ülkenin sporcuları ilk kez 1972'de Olimpiyat Oyunları'na katıldı. 2008'de, kayakçı Benjamin Boukpeti, ülkenin ilk Olimpiyat madalyasını kazandı.
Togolu Toplumunda Yaşam
Kanun, Togolu kadın ve erkeklere eşit hak ve özgürlükler vermesine rağmen, Togolu toplumunda neredeyse hiç uygulanmamaktadır. Hanelerin çoğunda erkekler kadınlardan daha yüksek bir statüye sahiptir. Kadınların ev işleri ve çocukları yönetmesi bekleniyor. Ayrıca ekin tarlalarında ve şehirdeki diğer mesleklerde işçi olarak çalışmaktadırlar. Bununla birlikte, çok az sayıda kadın siyaset, idare, kamu hizmetleri, ticaret vb.
Togo'daki evlilik gelenekleri, halkın etnik grubuna göre değişir. Etnik grubun dışında evlenmek genellikle teşvik edilmez. Bununla birlikte, değişen toplumsal normlar etnik gruplar arası evliliklerde artışa yol açmaktadır. Çok eşli haneler sayıca azalıyor ancak kırsal kesimde nadir görülmüyor. Bridewealth ödemesi ülke genelinde önemlidir. Fransız yasal statüleri yasal evliliklerde mirasa karar verir. Geleneksel evlilik durumunda, geleneksel miras yasaları uygulanır. Bu tür yasalar genellikle patrilineal bir gelenek izler.
Anneler ve diğer kadın akrabalar genellikle bebeklerle ilgilenir. Çocuğun büyümesi birkaç başlangıç töreniyle işaretlenir. Herkese eğitim verilir, ancak erkekler ilköğretimi tamamlama ihtimaline kızlardan daha fazladır. Eğitim başarısındaki cinsiyet temelli farklılıklar, eğitim aşaması ile birlikte artmaktadır.
Halkın şefkat göstermesi, Togolu toplumu tarafından teşvik edilmediğinden nadiren görülür. Erkekler ve kadınların halka açık olmaları beklenmiyor. Köyün yaşlıları çok saygı duyulur. Togolu genellikle elleriyle yemek tüketir. Konuklara evinde sıcak karşılanır ve su ve yemek sunulur. Geleneksel selamlama, sağlık ve aile refahı hakkında soru sormayı içerir.
