Salem Cadısı Davaları Neydi?
Şubat 1692 - Mayıs 1693 tarihleri arasında yapılan Salem cadı yargılaması, sömürge Massachusetts’te büyücülük yapmakla suçlanan kişilerin sayısız duruşması ve kovuşturmasıydı. Cadı denemeleri, biri kadın dışında asılarak idam edilen 14 kadın da dahil olmak üzere 20 kişinin idamına yol açtı. Ayrıca, iki bebek de dahil olmak üzere beş kişi cezaevinde öldü. Bu denemelerin Salem denemeleri olmasına rağmen, ilk duruşmalar 1692'de Andover, Ipswich, Salem şehri ve Salem köyü gibi birçok farklı şehirde yapıldı. Oyer-ve-Terminer mahkemesi, 1692'de kötü davayı düzenledi.
genel bakış
1692 Şubat'ında, Salem köyündeki iki genç kız, şeytanın kendilerine ait olduğunu iddia etti. Ayrıca, diğer kadınları büyücülük yapmakla suçladılar. Suçlama kasaba genelinde korku yaydı ve davalarla ilgilenmek için Salem'de özel bir mahkeme kuruldu. Suçlanan, mahkum edilen ve büyücülüğe asılan ilk bayan Bridget Bishop'du. 18 kadın da Bridget'i Gallows Hill'e kadar takip etti ve 150'den fazla kadın, çocuk, hatta erkek bile büyücülük yapmakla suçlandı. 1692 Eylül ayının sonunda davaları çevreleyen çılgınlık azalmıştı ve davayla ilgili kamuoyu cadı davalarına göre değişmişti. Mahkeme kararı daha sonra iptal etmiş ve sanık serbest bırakılmış ve ailelerine tazminat ödenmesine rağmen, acı acı Salem'de devam etmiştir. Cadı davalarının acı dolu geçmişi yüzyıllarca sürdü.
Salem Cadısı Denemelerinin Kökeni
Salem denemelerinden yüzyıllar önce, hem Hristiyanlar hem de diğer dinler olmak üzere birçok kişi, insanlara kendilerine sadık olmaları için başkalarına zarar vermeleri için cadılık güçleri gibi kötü güçler veren güçlü bir doğaüstü varlığın olduğuna inanıyordu. Büyücülük fikri Avrupa genelinde 1300'lerden 1600'lere yayıldı ve binlerce büyücüyü Avrupa'da suçlandı. Aslında, Salem denemeleri, Avrupa Büyücülük çılgınlığı sona erdiğinde başladı. 1689'da İngiliz yöneticiler Mary ve William ile Fransızlar arasında, Kral Williams savaşı olarak adlandırılan Amerikan kolonileri üzerinde bir savaş başladı. Savaş, Quebec, Nova Scotia ve New York şehirlerini parçaladı ve mültecileri Massachusetts'deki Essex County'ye ve özellikle de Salem köyüne gönderdi. Mülteciler, Salem'deki doğal kaynakların çoğunu vurguladı ve limandaki zenginlikleri kontrol eden aileler ile tarıma bağımlı olanlar arasındaki mevcut bir rekabeti güçlendirdi. Birinci başkan adayı Salem Reverend Samuel Parris hakkında bir tartışma çıktı ve yerel halk bencil doğası ve katı yöntemleri yüzünden ondan nefret ediyordu. Köylüler, şeytanın tartışmayı etkilediğine inanıyorlardı.
Büyücülüğün İlk Vakaları
1692 Ocak'ında, Peder Samuels yeğeni Abigail Williams (11 yaşında) ve kızı Elizabeth (9 yaşında) histeriye benzer davranışlarda bulunmaya başladı. Kızlar sıradışı sesler çıkardılar, çığlık attılar, bir şeyler fırlattılar ve kendilerini garip pozisyonlara döndürdüler. Doktor büyücülük davranışını suçladı. Ann Putnam adında 11 yaşında bir kız çocuğu da benzer olaylar yaşadı. Hakimler John Hathorne ve Jonathan Corwin'in baskısı altında, kızlar kendilerini büyülemek için üç bayanı suçladı: Sarah Osborne (fakir bir bayan), Tituba (Rahip Samuel'in Karayip kölesi) ve Sarah Good (bir dilenci).
Cadı Avı Nasıl Başladı?
1692 Mart'ında yerel hakimler, üç bayana, cadılık şüphesiyle günlerce sorguya başladılar. Kadınlardan ikisi masum olduğunu iddia ederken, Karayip kölesi Tituba kızları büyülemeyi itiraf etti. Şeytanın kendisini ziyaret ettiğini ve kendisine hizmet ettiğini ileri sürdü. Tituba, kırmızı kedinin, kara köpeğin ve imzaladığı kitabını sunan siyah bir adamın görüntülerini bile tarif etti. Ayrıca diğer cadıların Puritans'ı yok etmek istediğini de kabul etti. Mahkeme üç kadını da hapse attı. Tituba'nın itirafı, sadık bir Hıristiyan olan Martha Corey'in suçlanmasıyla sonuçlanan bir sorgulama ve suçlama akışına yol açtı. Tutuklanması, birçok kişinin yargılanmasını sorgulamasına neden oldu. Vali, Middlesex, Essex ve Suffolk County'deki davaları dinlemek ve çözmek için Oyer ve Terminer mahkemesinin kurulmasını emretti. Bridget Bishop davası jüri önünde dinlenen ilk davaydı ve puritan olmayan bir yaşam sürdüğü ve garip kostümler ve siyah elbiseler giydiği için tanımlandı. Ayrıca yırtılmış ve kesilmiş paltosunu da sorguladı. Piskopos masum olduğunu iddia etti, ancak suçlu ilan edildi ve cadı olduğu için asılan ilk kadın oldu. Temmuz 1692'de beş kişi, Ağustos'ta beş kişi ve aynı yılın Eylül ayında sekiz kişi daha asıldı.
Tutuklamaları Zorlamak
Bir bakan olan Pamuk Mather, mahkemeye vizyon ve rüya ifadeleriyle ilgili şüpheleri kınmamalarını isteyen bir mektup yazdı, ancak vali savunmasını reddetti. 3 Ekim 1692'de Cotton Mather'in babası ve Harvard'ın başkanı olan Mather'i Arttırın, denemelerde doğaüstü kanıt kullanımını kınayan valiye yazdı. Son olarak, vali, daha fazla tutuklamanın önlenmesi, birçok şüphelinin serbest bırakılması ve mahkemenin 29 Ekim 1692'de feshedilmesiyle sonuçlanan savunmayı kabul etti. Vali, yalnızca üç kişiyi mahkum eden Yüksek Yargı Mahkemesini kurdu. Phipps, 1963'te büyücülükle suçlanan tüm mahkumları affetti, ancak hasar çoktan yapıldı. Mahkemeler asılan 19 mahkencedmları cezalandırdı, birçok büyücülük cadılık için mahkum edildi ve mahkeme 200'den fazla kişiyi cadı olmakla suçladı.
Sonrasında
Duruşmalardan ve masum insanların ölüm cezasından sonra, Hakim Sewall da dahil olmak üzere birçok kişi duruşma sırasında yapılan hataları açıkça itiraf etti. Mahkeme, 1697'de oruç tutan bir gün ve Salem kurbanlarının talihsizlikleri için dua etti. 1702'de mahkemeler, Salem Duruşmalarının yasadışı olduğunu ve koloninin 1711'de bir restorasyon tasarısını onayladığını ve sanığın adlarının ve haklarının geri yüklendiğini ve mirasçılarının maddi tazminat verdiğini belirterek bir restorasyon faturasını geçtiğini açıkladı. Massachusetts, 1957’deki trajedi için 250 yıl sonra resmen özür diledi. Cadı denemeleri, o zamanki Massachusetts Körfezi hükümetini tehdit etti ve bu, Puritanizmin sona ermesini, Massachusetts'deki kuvvet ve hükümete güvensizlik olarak işaret etti. Artık atanmış bir bakan devletin en üst danışmanı olmayacak veya vali yasama meclisinin güvenilir ortağı olmayacak.
