Kısa gagalı Echidnas - Avustralya hayvanları
Fiziksel tanım
Çoğu hayvanın iç içe geçmiş bir korku korkusu varken, kısa gagalı echidnas ( Tachyglossus aculeatus ) bu tür olaylar sırasında bir torpor durumuna giren ateş bölümleriyle yatma eğilimindedir. Bu ekidnazlar, tüm dorsal yüzeylerini ve minik kuyruklarını kaplayan krem renkli dikenleriyle kolayca ayırt edilir. Dikenlerin arasında koyu kırmızı renkte olan bal renkli bal, aşırı sıcaklıklara karşı hayvanı izole eder. Vücudun ventral yüzeyi kıllar ve kürkle kaplıdır. Ekidanın dikenleri, 50 milimetreye kadar uzayabilen, keratinden oluşan, tadil edilmiş tüylerdir. Hayvanlar yaklaşık 30 ila 45 santimetre uzunluğundadır ve yaklaşık 2 ila 7 kilogramdır. Ekidna'nın boynu dikenlerin altında zar zor görünür. Ağzının dibinde bir çift küçük parlak göz vardır. Dişsiz çenelerini sadece kısa bir mesafeye açabilir, 15-18 santimetre uzunluğundaki yapışkan dilini içeri ve dışarı doğru itmeye yetecek kadar.
Diyet
Kısa gagalı echidnas karıncaları ve termitleri birincil besin kaynağı olarak tercih eder, ancak aynı zamanda böcek larvaları, solucanlar ve kurtçuklarla beslenir. Avlarını bulmak için zemin veya termit höyükleri kazmak için ön pençelerini kullanırlar. Avını tespit ettiklerinde, avını dile yapıştırmak için yapışkan mukuslarla kaplı dillerini salladılar. Daha sonra derhal dillerine vuruyorlar, avın mücadele etmesi ve kaçması için zaman yok. Çeneleri dişsiz olmasına rağmen, ağızlarının çatısındaki sert pedler ve dillerinin tabanı daha sonra yutulan avı parçalamaktadır. Besleme işlemi sırasında, echidnas, dillerini “hızlı dil” anlamına gelen Tachyglossus adlarından da anlaşılacağı gibi hızlı bir şekilde birkaç kez salladı .
Habitat, Menzil ve Ateşe Dayanan Yetenekler
Kısa gagalı echidnas geniş bir yelpazeye ve dağılıma sahiptir. Ormanlar, çayırlar, karla kaplı dağlar, kayalık manzaralar ve hatta çöller gibi çeşitli yaşam alanlarını işgal ederler. Bunlar, Okyanusya'nın ayrı hayvanlarıdır ve Avustralya'nın büyük bölgelerinde bulunur. Tazmanya'da, alt türler T. aculeatus setosus bulunurken, alt türler T. aculeatus multiaculetaus Güney Avustralya Kanguru Adası'nda büyür. Bu echidnelerin en ilginç özelliklerinden biri, torpor aşamasına girerek orman yangınlarından kolayca kurtulabilmeleridir. 2013 yılında, Doğu Avustralya'nın Warrumbungle Ulusal Parkı ormanına büyük bir orman yangını yağdığında, bilim adamları kısa gagalı echidnelerin ormandaki az sayıdaki yabani kurtlar arasında olduğunu fark ettiler. Derinlemesine çalışmalar, bu ekinezyaların enerji ihtiyaçlarını azaltmak için vücut sıcaklıklarını önemli ölçüde düşürdüğü ve böylece yangını beklemekte olan tüm felaket olaylarında uyuyacak şekilde etkin olmayan bir duruma girerek yangınlarla karşı karşıya kalabileceklerini ortaya koydu. durdurmak. Orman yangınlarından kaynaklanan vahşi yaşam ölümlerinin çoğu, ağaçlar hayvanların üzerine düştüğünde veya yiyecek ararken yiyecekleri atarken yakalanırlar. Torpor devletine gizlenme yerlerine girerek, kısa gagalı echidnas bu tehditlerin her ikisinin de üstesinden gelebilir.
Sosyal davranış
Kısa gagalı echidnelerin sabit yuvaları ya da anavatanları yoktur ve 21 ila 93 hektar arasında dolaşan alanlar bulunabilir. Genellikle gün boyunca aktiftirler ancak sıcak günlerde ısıya tahammül edemediklerinden, ılık günlerde gece veya krepüler hale gelirler. Bu ekidnazlar endotermiktir ve yaklaşık 32 ° C'lik optimum sıcaklığı korurlar. Bu hayvanlar aynı zamanda kış aylarında kış uykusuna yatar ve yıl boyunca kısa bir torpor dönemine girer.
Üreme ve biti döngüsü
Kısa gagalı echidnas, hem erkek hem de dişilerin eşleri çekmek için güçlü bir misk kokusu ürettiği Mayıs ve Eylül ayları arasında çiftleşir. Bekar bir kadın, yaklaşık 4 hafta süren bir kurban ritüelinde bir erkek aday trenine katılır. Yaklaşık 21 ila 28 günlük gebelik periyodunda, dişi yuva yapmak için bir yuva kazar ve gebelik sonunda yumurta, kloaktan üreme mevsiminde geliştirdiği bir karın kesesine aktarılır. 10 gün içerisinde, artık bir puggle olarak bilinen kuluçka, yumurtadan çıkar ve annesinin sütünü emdiği yerden süt areolalarını bulmak için annenin vücuduna tırmanır. Annesi, başka bir yerde yiyecek ararken sık sık yuvayı yuvada bırakır. Yaklaşık 180 ila 205 gün boyunca, su birikintisi yuvadan ayrılmaya hazırdır ve o zamandan beri annesi ile temasını kaybeder.
