Filles du Roi kimdi?
17. yüzyıl boyunca, Yeni Fransa'nın Fransız kolonisi (bugün Kanada), koloniyi zayıflattığı için kralı endişelendiren çok düşük bir nüfusa sahipti. Erkeklerin çoğu kolonide sözleşmelerini tamamlamış askerler ve göçmenlerdi. Düşük popülasyona yardım etmeyen erkekler ve kadınlar arasında da bir dengesizlik vardı. Erkeklerde kadın nüfusu çok fazla oldu ve nüfus artışı neredeyse yoktu. Kolonideki sert çevre koşulları ve yapılan çalışmaların çoğu kadınların göçmenlikten Kanada'ya göç etmesini engelledi.
Filles du Roi Programı
Yeni dünya kolonisinde düşük nüfuslu sorunun nasıl çözüleceği sorusunu çözmek için, Fransız hükümeti, bekar erkekleri ve dulları, bekar erkeklere eşleri sağlamak için yeni koloniye taşıyacak bir program başlattı. Program başlangıçta 500 kadını taşımayı hedefledi, ancak 700'den fazla kişi 1663-1673 yılları arasında Kanada'ya göç etti. Kral, seyahat masraflarını, çeyizlerini ve tahakkuk eden kişileri bulmadan önce yaptığı diğer masrafları ödedi. Kadınlar ilk önce 17. yüzyılda Filles du Roi (Kralın Kızları) olarak adlandırılmış ve onları bağımsız olarak Kanada'ya göç eden kadınlardan ayırmıştır. Bu terim bir kraliyet veli anlamına gelmez.
İşe Alma ve Yeniden Yerleştirme
Kral Louis XIV’e göre, Fransız hükümeti, Kanada’daki nüfus yoğunluğunu artırmak için çoğunlukla 16-25 yaşları arasındaki 800 genç kadının göç etmesine sponsor oldu. Yeni Fransa'nın Intendant'sı Jean Talon, yaklaşık 500 genç kadının Kanada'ya göçünü destekleme programını önerdi. İşe alınan kadınların çoğu, çoğunlukla Paris, Normandiya ve batı Fransa'dan gelen yetimler ya da mütevazi geçmişlere sahipti. Diğerleri Almanya, İngiltere ve Portekiz'dendi. Kadınlar, ahlaki durumlarını ve Kanada'da başa çıkma fiziksel yeteneklerini belirlemek için kapsamlı bir tarama programına tabi tutuldular. Kızların çoğu Québec'e yerleştikten hemen sonra tereddüt ettikleri yere yerleşti. Diğerleri Montréal'e yerleşti. Kadınlar, eşleriyle uyuşmazlarsa, evliliklerini iptal etme özgürlüğüne sahipti.
Zorluklar
Kanada'ya göç eden kadınların çoğu, iklim koşullarının yanı sıra kolonideki kırsal tarımsal yaşam için hasta değildi. Çoğu, kentsel yaşamdan kırsal yaşam biçimine uyum sağlamakta zorlandı. Kadınların bir kısmı hiç evlenmedi, bazıları ise evlenmek için Fransa'ya döndü. Diğer kadınlar seyahat sırasında öldü. Geride kalanlar programı, göçmenlerin çoğunun sorgulanabilir ahlaki duruş olduğunu iddia eden fuhuşun teşvik edilmesinin bir aracı olarak eleştirdi. Ancak, yeni dünyada sadece bir kadın kocası tarafından terk edildikten sonra fahişe oldu.
